Update april 2020: Na de laatste update is er veel gebeurd. In de zomer van 2019 kwam er een woning beschikbaar, maar deze woning bleek achteraf toch niet onder de vrije sector te vallen. Daarnaast leverde het aangaan van een woning veel vragen voor de initiatiefnemers op. Vragen die gaan over juridische zaken zoals op welke naam komt de woning, hoe zit het met huurrecht, maar ook vragen over de financiële kant van de pilot. In overleg met de initiatiefnemers is besloten om de pilot te laten starten met twee inwonende buurt zorg au pairs om in ieder geval met het delen van de zorg te experimenteren. Verder hebben zij twee vragen aan ons gesteld:
In gesprek gaan met een aantal experts op het gebied van de juridische, financiële en arbeid technische vragen om daar antwoorden op te krijgen. De expertmeeting stond in maart 2020 gepand. Vanwege de maatregelen gezien de bestrijding van het coronavirus wordt deze bijeenkomst uitgesteld. Met de initiatiefnemers maken wij de komende tijd de vragen aan de experts zo concreet mogelijk.
Het doen van een onderzoek dat inzicht in de kosten geeft, maar ook wat een buurt zorg au pair kan bijdragen aan het welzijn van de initiatiefnemers. Gezamenlijk is een onderzoeksplan opgesteld. We bekijken momenteel de mogelijkheden welk onderzoeksbureau het onderzoek het beste kan uitvoeren. We hebben gekozen om een maatschappelijke kosten baten analyse te laten doen. Dit is voor dit onderwerp binnen het sociaal domein een passende vorm om de gevraagde informatie te kunnen verkrijgen.
---
Update 11 maart 2019 Alle verschillende oplossingen zijn intensief verkend. Samen met de betrokken bewoners zijn we bezig om er nu een concrete pilot van te maken. Centraal staat het ontschotten tussen financieringen en het bundelen van krachten in de buurt.
Update 12 september De resultaten van de in de vorige Stem van West-update beschreven Design Thinking workshop op 24 april 2018 worden momenteel verder uitgewerkt. Daarbij wordt uiteraard regelmatig overlegd met indiener Ed Koning en zijn mede-indiener Katja Rouweler, evenals met twee andere bewoners die bij dit initiatief zijn betrokken. Aan het vinden van de beoogde projectleider wordt nog gewerkt. De mogelijke oplossingsrichtingen die in co-creatie met de ervaringsdeskundigen/initiatiefnemers en verschillende inhoudelijke experts worden verkend zijn:
Een appartement (in Westerpark) voor één jaar als pilot beschikbaar stellen waar meerdere zorg au pairs wonen, zodat meerdere zorgvragers tegelijk gebruik kunnen maken van een 24-uurs zorg au pair.
Eenintegraal PGB budget waarmee alle ondersteuning die nodig is kan worden ingekocht, dus ook ondersteuning die nu niet met een PGB ingekocht kan worden (zoals een zorg au pair). Dan wel de mogelijkheid om één PGB budget aan te vullen binnen de Wmo of WLZ, waardoor een zorg au pair gefinancierd kan worden.
Het ontwikkelen van of aansluiten bij een website waar vraag en aanbod van een zorg au pair bij elkaar wordt gebracht.
Als gemeente willen we meer kennis en ervaring op doen om te bepalen wat nodig is om de mogelijke oplossingsrichtingen verder te brengen.
Eind 2018 - en als het kan eerder natuurlijk! - willen wij helder hebben welke oplossingsrichting als eerste aangepakt kan worden en wat - en vooral ook wie - wij daarvoor binnen de gemeente nodig hebben.
Op woensdag 1 november hebben de initiatiefnemers het Zorg au Pair voorstel, samen met portefeuillehouder van Berkel en enkele ambtenaren bij initiatiefnemer Ed Koning thuis doorgesproken. Het bleek lastig om met elkaar te definiëren wat nu de beste oplossing is. Het gaat om huisvesting, maar vooral ook om het bundelen en ontschotten van zorg- en ondersteuningsbudgetten waardoor zorginkoop op een andere manier kan worden georganiseerd. Minder vanuit potjes en meer vanuit de behoefte van de gebruiker. Onder de streep mag het niets meer kosten en het is wel een puzzel om te onderzoeken hoe en of dit te realiseren is. Het belangrijkste voor de initiatiefnemers is dat bewoners met een 24 uurs zorgbehoefte, zorg op afroep binnen enkele minuten geboden moet kunnen worden, ook midden in de nacht. Een inwonend zorg au pair is daarbij eigenlijk altijd het gemakkelijkst. Voor mensen zonder die benodigde extra ruimte in hun woning, is zorg op afroep in de nabijheid lastiger te realiseren. Voor slechts vijf minuten hulp bij wc-bezoek hulp inroepen en dat midden in de nacht is een drempel, ook al woont iemand in de buurt. De kosten hiervan zijn naar verwachting ook hoger dan men nu beschikbaar heeft binnen bestaande budgetten, in elk geval volgens de huidige systematiek. Er is verkend of een burenhulp netwerk hiervoor is op te zetten en in te schakelen. Er is ook gesproken over het leggen van contacten met zorginstellingen en zorgverzekeraars over het gebruik van vrijgekomen (zorg)vastgoed en het anders aanwenden van bestaande zorgmiddelen. Betrokkenen zijn het erover eens dat een pilot in Westerpark kan worden ingezet om te onderzoeken wat een goede oplossing zou kunnen zijn voor deze specifieke zorgvraag. Dit door zorgwensen te vertalen naar wat nodig is in de praktijk. Daarom is afgesproken dat wij op zoek gaan naar een groep van vijf tot tien zorggebruikers met een soortgelijke vraag en in een gezamenlijke bijeenkomst de contouren van deze pilot verder vormgeven.
De initiatiefnemers hebben een concept vragenlijst opgesteld voor een enquête onder bewoners in Westerpark. Deze wordt in samenwerking met Stadsdeel West uitgezet. De inzet is januari. Daarnaast komt er een expertmeeting met professionals vanuit heel Nederland om de pilot verder vorm te geven. De initiatiefnemers maken samen met medewerkers van het stadsdeel het verhaal met de vraag concreter en completer en gezamenlijk denken we na over welke professionals hierbij een goede bijdrage kunnen leveren. Naar verwachting vindt de expertmeeting plaats in februari.
Wil appartement in Westerparkbuurt voor 2-3 zorg au pairs om zelfredzaamheid van de in de buurt wonende gehandicapten/bejaarden te verhogen
Hallo!
Ik ben Ed Koning, 60 jaar oud en ben gehandicapt geraakt na een herseninfarct in 2011, maar nog steeds herstellende. Ik heb door wilskracht, doorzettingsvermogen, positivisme en humor al een hele hoop vermogens herwonnen. Zit nog in een elektrische rolstoel ,maar heb de eerste stappen richting lopen al weer gezet. Ondanks mijn handicap woon ik zelfstandig, heb een Persoons Gebonden Budget en een fantastisch team van verzorgsters om mij heen die dat alleen wonen mede mogelijk maken. Maar ondanks alle goeie inzet en betrokkenheid is dit helaas niet toereikend om alle zorg te krijgen die ik nodig heb om echt zelfstandig te wonen.
Er komt veel bij kijken om die eigen regie te blijven behouden met al die veranderingen en ontwikkelingen in de zorg. En ik heb gemerkt dat het het beste is om een houding aan te nemen van blijven kijken naar verbeteringen en oplossingen, want het gaat per slot wel om de kwaliteit van je leven.
Wellicht vooruitstrevend maar sinds 2014 ben ik gaan werken met een inwonende zorg au pair, in aanvulling op mijn.reguliere team van verzorgsters. Dit is misschien een niet bestaande term, maar wél een bestaande behoefte. Welke zelfstandig wonende gehandicapte heeft er nou geen behoefte aan een flexibele verzorgster en rechterhand, en eentje die tevens het overzicht heeft.
Ik doe dit niet via een zorgbureau, maar regel het allemaal zelf, en heb gemerkt dat de infrastructuur hier in Nederland daarvoor ontbreekt. Wat als gevolg heeft dat veel zelfstandig wonende gehandicapten dikwijls elke maand opnieuw weer met pijn en moeite hun zorg rond proberen te krijgen. Dit zou echt anders kunnen. Het hebben van een inwonende zorg au pair gaf mij het gevoel van een volwaardig leven en een leven waarbij niet constant de aandacht ligt op het regelen van allerlei moeilijke zorgmomenten. Hierdoor wordt het leven ook een stuk draaglijker voor alle betrokken mantelzorgers.
Ondanks alle ervaring die we er sinds 2014 mee opgedaan hebben staat het hele concept nog in de kinderschoenen, want wat doe je als gehandicapte wanneer je wel behoefte hebt aan een inwonende zorg au pair maar er geen kunt huisvesten?
Ik doe momenteel onderzoek onder gehandicapte budgethouders in de buurt naar de behoefte voor een inwonende of in de buurt wonende zorg au pair als aanvulling op het team van hun reguliere zorgverleners. En er is behoefte aan, maar al te vaak geen ruimte daarvoor in hun woning zelf.
Daarom zou ik graag zien dat de gemeente, het stadsdeel of de WMO een centraal gelegen appartement in de Westerpark buurt hiervoor beschikbaar stelt, waardoor 2-3 zorg au pairs gehuisvest kunnen worden die verschillende gehandicapten in de buurt van de benodigde zorg en aandacht (o.a. 's nachts) kunnen voorzien. De zorg au pairs worden door de budgethouders zelf gevonden en werken op een regulier SVB contract van de PGB houder.
Dit is een initiatief van betrokkenen/gehandicapten/mantelzorgers die werkelijk - met minimale kosten - een infrastructuur voor maatwerk neer willen zetten, allereerst hier in Amsterdam Westerpark, mogelijk als voorbeeld voor de rest van Nederland. plan69.JPG 3.42 MB
Argumenten
Argumenten voor
Lizette
Schoenmaker
| 10 augustus 2017 08:04
In de zorg is het belangrijk flexibel te zijn en dichtbij, zodat iemand die hulp nodig heeft daar niet al te lang op hoeft te wachten of veel moeite moet doen de hulp te krijgen. Zorgverleners zelf moeten oppassen niet overbelast te raken. Dit soort initiatieven die meer out of the box zijn, zijn misschien niet op grote schaal in te zetten, maar kunnen toch voor veel mensen een uitkomst bieden! Het is een verfrissend idee!
Ik ben voor want ik werk in de zorg, en ik weet hoe weinig professionele verzorgers mogen doen. Alleen het absoluut noodzakelijke. Daarbij is de band met een au-pair vaak veel persoonlijker: heel belangrijk! Met dit plan krijgen mensen die geen ruimte hebben om een extra persoon te huisvesten toch de mogelijkheid om een au pair in te huren. Bovendien lijkt het me ook prettig voor de au-pairs zelf, om met elkaar samen te wonen.
Ik ben van mening dat dit soort hulp gewenst is, en dat dit idee voor alle betrokkenen goed zal uitwerken. De ideale zorgverlener zal meestal betrokken zijn. Een organisatie bestaat weliswaar uit personen en die kunnen zeer gemotiveerd zijn (op papier, de goeden niet te na gesproken), maar de band en betrokkenheid van de feitelijke zorger en degene die de hulp ontvangst is het sterkst. In een 1 op 1 situatie bestaat, zal dit veel makkelijker pasklaar te maken zijn. En mogelijk betaalbaarder.
Ik zou zelf heel graag gebruik maken van zorg op deze wijze georganiseerd. Met name zorg op afroep is heel moeilijk te organiseren en zal makkelijker worden met iemand die echt 24 uur aanwezig is in de buurt. Een top idee!
Ik ben zelf erg ziek geweest en weet hoe belangrijk het is om de (mantel)zorgers op gezette momenten te ontzien, zodat iedereen kwaliteit van leven heeft en houdt. Juist het inzetten van au pairs die ter beschikking staan van meer mensen die daar behoefte aan hebben maakt het ook efficiënt. Ik hoop dat het navolging krijgt!
Het plan is bedacht door gebruikmakers van de zorg, mensen die een PGB hebben en vaak zwaar gehandicapt zijn. Zij weten het beste wat wel werkt en waar ze geen behoefte aan hebben. Als de kosten ook nog lager zijn dan bij de bestaande kanalen, is de beslissing niet zo moeilijk lijkt me. Aukje
Ik ben voor, want het is gewoon nodig! Het fijner voor iemand die hulp/zorg nodig heeft om een of meerder personen om zich heen te hebben die gericht zorg kunnen verlenen en in de buurt wonen, een top idee!
Ik vind het een goed plan. Mensen die door pech gehandicapt zijn geraakt willen graag zo'n zelfstandig mogelijk leven hebben en waardigheid waarborgen. Dit plan lijkt me een goede oplossing daarvoor. Otto Reinders
Omdat een initiatief zoals dit ook mantelzorgers ontzorgt. Zes jaar heb ik met liefde voor mijn moeder gezorgd, maar wat zou het welkom zijn geweest om daarnaast ook nog een eigen leven te hebben. Ik weet zeker dat als er een initiatief zoals dit had bestaan, mijn moeder daar graag gebruik van had gemaakt. Het zou ons de ruimte hebben gegeven om in die laatste jaren meer quality time samen door te brengen in plaats dat alle energie op ging aan het simpelweg de dag door komen.
..... als het én goedkoper is én beter werkt, en dat lees ik hier van de mensen die er meer van weten dan ik, dan zou het verkwisting zijn om het niet te doen.
Dit is een goed plan waarmee de nodige zorg heel persoonlijk, op maat en flexibel gegeven kan worden. Door in de buurt te wonen kunnen ook mensen met een handicap die kleinbehuisd zijn (zoals velen in Amsterdam) gebruik gaan maken van een zorg au pair. Dat stimuleert de zelfredzaamheid terwijl er tegelijkertijd een heel persoonlijke band met de zorgverlener kan worden opgebouwd en verhoogt de kwaliteit van leven van degenen die de zorg nodig hebben.
Wat een fantastisch idee! Win-win situatie. Fijn voor de au-pairs, fijn voor de mantelzorgers, zorgverleners in het algemeen en heel fijn voor de patiënt die in de buurt kan blijven wonen! Met de zorgsysteem van dit moment lijkt mij dit een schot mudden in de roos! Steunen dit initiatief. Aub!
Ik stem voor, want ik zou willen dat zorg voor iedereen toegankelijk en vanzelfsprekend is. Dat is precies wat Ed Koning omschrijft en voorstelt. Ik hoop dat er naar mensen wordt geluisterd die in de situatie verkeren waar hulp voor nodig is en die weten wat die zorg in zou moeten houden. Hartelijke groet, Iris
Dit initiatief verdient steun. Het is ontwikkeld en getoetst in de praktijk; de ervaringen van Ed Koning zijn overtuigend. Laat Westerpark voorop lopen met dit soort positieve ontwikkelingen!
Goed nieuws! De Gemeente is hiermee bezig! Er zal op 24 april een bijeenkomst worden georganiseerd om te bespreken of er behoefte is aan zorg au-pairs onder bewoners (die 24-uurs zorg nodig hebben). Bent u woonachtig in Amsterdam en wilt u hierbij aanwezig zijn en behoort u tot deze doelgroep? Vul dan deze vragenlijst in! https://www.amsterdam.nl/west-gebied/nieuws-stadsdeel/westerpark/enquete-zorg-au-pair/ Hartelijk dank en wie weet tot de 24e!
